วันจันทร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2553

mihimaruGT / 幸せになろう



なにげない日々も 
つまずきそうな日々も 信じれる
必ず 幸せになろう
ねぇ、少しだけ聞いて欲しい
例えば一人悲しいとき
必ず 變わらずいつも
あなたの傍にいるよ
うまく言えないけれど
賴りない私だけど
一緒に泣いたり
重荷を分かち合いたい
その頰にキスをしよう
朝が來るまで一緒にいよう
不器用なRAP SONG
この唄に愛を隱そう
きっと 悲しいこと 
嬉しいこと 全てある
何が大切かわからなくなる
それでも私は 
あなたさえいればそれでいい
必ず 幸せになろう
ららら ちっぽけなLOVE SONG
今日もこの音を紡ぐ
未來をくれた
大切なあなたへ
そう、迷う時だってある
信じることが怖くなる
愛されたいと願って
愛すること忘れて
思うようにいかなくて
逃げ出す事もあるけど
慰めや噓は言わない
私からは何も聞かない
二人きりで夢を話そう
あなたの好きなラテをいれよう
不器用なRAP SONG

この唄に愛を託そう
きっと 疑うこと 信じること 繰り返す
何が大切かわからなくなる
それでも私は 
あなたさえいればそれでいい
必ず 幸せになろう
ららら ちっぽけなLOVE SONG
今日もこの音を紡ぐ
あなたへ屆けこの言葉
さぁ、遠く遠く響け
いつもと變わらない電車の車窗
ホ一ムで待っていた あなたの顏
辿り著いた いつもの場所
許された時間をあなたと
遮斷機の音を聞くたびに
あなたのこと もっと好きに…
お願い神樣 このまま 
何もいらないから
屆け ちっぽけなLOVE SONG
あなたさえいれば 
どこだって辛くない
愛する力が 私を變えてく
なにげない日々も 
つまずきそうな日々も 信じれる
必ず 幸せになろう
きっと 悲しいこと 
嬉しいこと 全てある
何が大切かわからなくなる
それでも私は 
あなたさえいればそれでいい
必ず 幸せになろう
ららら ちっぽけなLOVE SONG
今日もこの音を紡ぐ
未來をくれた
大切なあなたへ

วันศุกร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2553

นินจามหาเวทย์ ตอนที่3

ในที่สุดทางผู้บริหารแคว้นก็ได้ตัดสินใจเลือก อามะโทะบิระ ฮิเดะอากิ ขึ้นเป็น เงาแห่งพายุรุ่นที่5 ต่อจาก อามะโทะบิระ ฟูกะ (หรือท่านรุ่น4) งานไว้อาลัยผ่านไปได้2วัน ภาระกิจสำคัญของหมู่บ้านวายุก็ต้องเริ่มขึ้น เพราะขณะนี้นั้นผู้ที่จะมาเป็นรุ่นที่5 ไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านแต่เขาได้เดินทางไปยังดินแดนต่างๆ เพื่อแสวงหาวิชานินจาใหม่ๆและฝึกฝนตัวเอง มีนินจาในหน่วยลับรายงานถึงเขาผู้นี้อยู่เรื่อยๆแต่เขามักจะอยู่ไม่เป็นที่ จึงทำให้การตามตัวมารับตำแหน่งค่อนข้างยุ่งยาก อีกทั้งหมู่บ้านแสงเองก็ส่งคนมาขอกำลังไปช่วยป้องกันเหตุร้ายที่อาจเกิดขึ้นได้ในงานแต่งตั้งเงาสวรรค์รุ่นที่3อีกด้วย ทำให้หมู่บ้านวายุต้องแบ่งกำลังไปช่วยหมู่บ้านแสงตามคำขอ และยังต้องจัดทีมตามหาท่านฮิเดะอากิ สุดท้ายยังต้องมีทีมรักษาหมู่บ้าน ทำให้ภาระกิจตามหาท่านรุ่น5 ตกมาอยู่กับพวกนินจาระดับกลางซะส่วนใหญ่ และแน่นอนว่าทีม12(หรือรู้จักกันในนามกลุ่มมังกรแห่งหมู่บ้านวายุ)ของโทโมอากิเอง ก็ต้องรับภาระกิจตามหานี้ด้วยอีกกลุ่ม

ทีม12(มังกร) เป็นทีมที่แข็งแกร่งมากทีมนึง ทุกคนในทีมนี้มีพรสวรรค์มากกว่าทีมอื่นๆ และยังเป็นแนวหน้าของรุ่นอีกด้วย เป็นทีมที่ประกอบด้วยสมาชิกจากตระกูลใหญ่ๆของหมู่บ้านวายุ โดยมีโนวากิ ซาคุ เป็นนินจาอาจารย์ผู้ควบคุมทีม ซาคุเองก็เป็นลุกศิษย์โดยตรงของฮิเดะอากิอยู่แล้ว จึงทำให้มีฝีมือค่อนข้างเยี่ยมเหนือกว่าหลายๆคน เนื่องจากมีทักษะและมีพรสวรรค์ในการฝึกวิขานินจา ที่สำคัญคือมีความเร็วราวกับสายลมจนได้ฉายาว่า"จ้าววายุ"

คนแรกก็คือหัวหน้าทีม(ไม่นับรวมอาจารย์ประจำทีมนะ) ก็คือ เด็กชายผู้เป็นตระกูลหลักแห่งพวกสายเลือดพิเศษโซ่สวรรค์ อะมะโทบิระ โทโมอากิ นั่นเอง เด็กหนุ่มผู้ได้ฉายา"เทวีโซ่สวรรค์" พรสวรรค์ที่มากล้นของเขา ทั้งสติปัญญาในการฝึกวิชานินจาและทั้งจักระที่อยู่ในระดับที่มากกว่าคนอื่นๆ ทำให้เขาได้เปรียบเพื่อนๆในรุ่นเดียวกันมาก และกลายมาเป็น1ใน10นินจาที่โดดเด่นของรุ่นแห่งหมู่บ้านวายุ

ถัดมาก็คือ อะมะโทบิระ ชุน เด็กหนุ่มจากตระกูลสาขาอะมะโทะบิระ ผู้ซึ่งเคยติดตามตระกูลหลักอย่างโทโมอากิ เนื่องด้วยตะกูลสาขานั่นมีหน้าที่ปกป้องตระกูลหลักด้วยชีวิตตัวเอง ชุนเป็นเพื่อนสนิทกับโทโมอากิมาโดยตลอดและสอบมาเป็นนินจาพร้อมๆกันกับโทโมอากิ ความสามารถของชุนนั้นไม่โดดเด่นเรื่องการโจมตีแต่เด่นเรื่องสนับสนุนมาก และเป็นคนแรกของทีมที่ใช้คาถาได้ถึง3ธาตุคือ ลม ดิน และน้ำ ชุนนั้นใช้ดาบได้ไม่เก่งเท่าการประสานอินก็ตาม แต่เขาก็มีฝีมือดาบที่ดีพอตัวทีเดียว

คนที่3 คือ คุโระคะเซะ เทรุ ถึงตระกูลเขาจะเป็นตระกูลที่ทำหน้าที่คุมหน่วยลับของหมู่บ้านมาโดยตลอดแต่เขาก็เลือกที่จะใช้ชีวิตไปกลับเพื่อนๆในทีม มากกว่าที่จะคอยไปฝึกเพื่อรับหน้าที่ในตำแหน่งหัวหน้าหน่วยลับรุ่นต่อๆไป เด็กหนุ่มผู้นี้บ้าระห่ำที่สุดในทีม เป็นคนที่โจมตีได้ดีที่สุดในทีม และยังถนัดการใช้ดาบคู่เป็นอาวุธในการโจมตี ส่วนเรื่องคาถานินจานั้นไม่ค่อยเห็นใช้ซักเท่าไรแต่ก็ไม่ได้เป็นลองใคร โดยคาถาส่วนใหญ่ที่ใช้จะเป็นคาถาธาตุลม ไฟ ซึ่งช่วยให้เขาโจมตีได้รวดเร็วและดุดัน

คนที่4 เป็นสาวห้าวเพื่อนสนิทที่สุดในชั่วโมงวิชาดาบของโทโมอากิ และเป็นนินจาหญิงที่มีวิชาดาบดีที่สุดในรอบ 10ปี เธอก็คือ ฟูมะ เทนอิทซึ นินจาจากตระกูลฟูมะที่มีจุดเด่นด้านการแปลงธาตุของจักระเข้าดาบ เพื่อใช้เป็นวิถีโจมตีของดาบ ทำให้เธอกลายเป็นกำลังสำคัญด้านการโจมตีอีกคนของทีม ฝีมือดาบอันไร้เทียมทารของเธอชนะโทโมอากิกับเทรุมาแล้ว และเธอยังคอยสอนเทคนิคการใช้ดาบให้โทโมอากิและเพื่อนๆในทีมอยู่เสมอ แต่เธอก็มีจุดอ่อนตรงที่ว่าใช้คาถานินจา(การประสานอิน)ได้แย่ที่สุดในทีมเช่นกัน

คนสุดท้ายสาวหวานน่ารักจากตะกูล ฮิกาชิยามะ หลานสาวแท้ๆของท่านฟูโกะ ฮิกาชิยามะ ฮารุ ที่ถนัดวิชาการซ่อนจักระและค้นหาจักระ คุโนะอิชิฝีมือเยี่ยมอีกคนที่เป็นสายตรวจจับและประสานอินโดยเฉพาะ มักจะทำหน้าที่เป็นกองหลังร่วมกับชุนอยู่เสมอ จุดอ่อนเธอนั้นคือเรื่องการใช้ดาบ เพราะนินจากลุ่มมังกรนี้จะพกดาบกันทุกคนและตัวฮารุเองด้วย ถึงใช้ดาบได้ไม่เก่งก็จำเป็นต้องพกดาบ เพราะการอยู่ในทีมที่มาอาจารย์ประจำทีมเป็นนินจาดาบ จำเป็นต้องเรียนวิชาดาบควบคู่ไปด้วย



ณ หน้าหอคอยสายลม

เหล่าจูนินของหมู่บ้านก็ได้มารวมตัวกันที่ลานหน้าหอคอย ไม่นานนักก็มีนินจาระดับสูงมาปรากฎตัวที่หน้าพวกเขาอย่างรวดเร็ว นั่นคือ ท่านฮิกาชิยามะ ชิซุย พร้อมด้วยโจนินอีกสองคนนั่นเอง ทันทีที่เหล่าจูนินเห็นก็ต่างพร้อมกันก้มศีรษะ เพื่อทำความเคารพท่านชิซุยกันทันที จากนั้นท่านชิซุยก็ได้แจ้งภาระกิจให้จูนินแต่ละกลุ่มว่าต้องไปที่ไหนอย่างไร จนมาถึงทีมมังกรได้รับภาระกิจไปยังบริเวณ1ใน3ที่ ที่นับว่าอันตรายที่สุดในภาระกิจครั้งนี้ พอท่านชิซุยแจ้งจบก็บอกให้กลุ่มอื่นๆกระจายกันเริ่มภาระกิจได้ แต่ยังคงให้ทีมมังกรรอก่อน
จากนั้นไม่นานท่านฟูโกะ พร้อมด้วยซาคุก็ได้ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าเด็กๆในกลุ่ม เด็กทั้ง5คนก็ก้มหัวคำนับท่านฟูโกะเหมือนกับที่แสดงความเคารพต่อท่านชิซุยเช่นเดียวกัน

"อาจารย์ซาคุมาพอดีจะได้เริ่มปฎิบัติภาระกิจกัน" เสียงจากโทโมอากิเรียกชายผู้เป็นอาจารย์

"ภาระกิจนี้จะไม่มีซาคุเข้าร่วมทีมมังกร ซาคุจะต้องรับภาระกิจที่สำคัญกว่านั้นจึงไม่สามารถร่วมทีมไปกับพวกเจ้าได้" หญิงชรากล่าวออกมาอย่างนักใจเนื่องจากบริเวณภาระกิจนั้นค่อนข้างอันตราย

"บริเวณภาระกิจนั้น มีนินจาของหมู่บ้านคลื่นเข้ามาแทรกแซงบ่อยมาก การปะทะกันก็มีรายงานทุกสัปดาห์ บริเวณดังกล่าวอาจจะยากเกินระดับจูนินนะครับ" ซาคุอาจารย์ประจำทีมให้ความเห็นกับท่านฟูโกะ และท่านชิซุย

"แต่จะให้เจ้าร่วมภาระกิจไปด้วยก็คงเป็นไปไม่ได้อีกเพราะเจ้าต้องเป็นตัวแทนหมู่บ้านเรา ไปร่วมในพิธีแต่งตั้งเงาแห่งสวรรค์รุ่นที่3พร้อมข้า" ท่านชิซุยกล่าวเชิงบอกในสิ่งที่ซาคุจะขอว่าเป็นไปไม่ได้

"เมื่อไม่มีซาคุทีมย่อมมีกำลังต่ำลงมาก และไม่เป็นผลดีกับพวกเจ้าแน่ๆ ที่ไปยังบริเวณอันตรายขนาดนั้น" ท่านฟูโกะยิ่งคิดก็ยิ่งหนักใจจนในที่สุดสุด ก็ดูเหมือนว่าท่านจะจะหาทางออกได้แล้ว ท่านจึงทำการประสานอินและทางฝ่ามือลงบนพื้น
"วิชานินจาคาถาอัญเชิญ อัญเชิญราชาสุนัขนินจา เอ็นเคนโอ" สิ้นเสียงหญิงชรา ก็ปรากฎสุนัขนินจาตัวใหญ่ยักษ์ออกมา พร้อมด้วยเสียงเห่าที่ดุจกับราชสีคำราม

"มีอะไรหรือท่านฟูโกะ" เอ็นเคนโอถามถามด้วยความอ่อนน้อม

"ข้าอยากจะให้ท่านช่วย สักเรื่องนะคะ" หญิงชราพูดเชิงขอร้องด้วยความสุภาพและอ่อนโยนเช่นกัน

"ว่ามาเถอะท่านฟุโกะ พวกข้าก็รับใช้ตระกูลอามะโทบิระมาทุกๆรุ่น ตั้งแต่ท่านรุ่นแรกจวบจนท่านฟูกะสิ้นชีพ ข้าก็ช่วยพวกท่านจนสุดกำลังเช่นกัน" ราชาสุนัขตอบด้วยความภาคภูมิใจ

"งั้นข้าไม่เกรงใจแล้วนะคะ ข้ออยากให้ท่านช่วยคัดเลือกนินเคนในเผ่าของท่าน มาให้ข้าหน่อยค่ะ เพื่อช่วยในภาระกิจของหลานข้า" ท่านฟูโกะออกปากต่อราชาสุนัข

"ย่อมได้อยู่แล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนี่นา" ราชาสุนัขตอบรับแต่ทันที พร้อมกับส่งนินเคน2ตัวออกมาแล้วกล่าวต่อว่า "ตามที่ท่านขอนะ ท่านฟูโกะนี่คือลูกชายของข้าเองจะช่วยในภาระกิจของหลานท่านครั้งนี้
คิบะสุเกะ ทซึเมะมารุ"

"ขอบคุณท่านมากค่ะท่านเอ็นเคนโอ" ท่านฟูโกะตอบพร้อมยิ้มขอบคุณ

"ว่าแต่ภาระกิจครั้งคือภาระกิจอะไรหรือ" ราชาสุนัขไม่วายที่จะถามต่อ

"เป็นภาระกิจตามหาท่านฮิเดะอากิครับ แต่ในครั้งนี้ไม่มีข้าร่วมภาระกิจด้วย" ซาคุรีบตอบไปในทันทีด้วยความเป็นห่วงศิษย์รักร่วมทีม

"อ๋องั้นหรือ งั้นข้าว่าภาระกิจนี้ ควรเพิ่มนินเคนด้านการติดตามไปช่วยด้วยอีกแรงนะ"
"ก็ดีค่ะ ถ้าท่านจะกรุณา" ท่านฟูโกะรีบเปิดทางในทันที ว่าแล้วเอ็นเคนโอ ก็เรียกนินเคนออกมาอีกตัว

"โอะฮานิ เจ้าจงตามเหล่าพี่ชายของเจ้าไปช่วยทีมมังกรในภาระกิจตามหานี้ด้วยนะ" เอ็นเคนโอสั่งลูกสาวซึ่งเป็นนินเคนตัวสุดท้ายที่เรียกออกมา เพื่อจะให้ไปช่วยในภาระกิจครั้งนี้

"โทโมอากิ เจ้าน่ะเป็นสายเลือก อามะโทบิระ เราและเหล่านินเคนในเผ่าจะคอยติดตามตระกูลเจ้าต่อไปทุกๆรุ่น อย่าได้ห่วงอะไรเลย" ราชาสุนัขกล่าวต่อโทโมอากิ

"ขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ ที่ท่านให้ความกรุณาพวกผม และยังให้เหล่าลูกๆของท่านมาช่วยภาระกิจติดตามในครั้งนี้อีกด้วย" เมื่อกล่าวจบเด็กชายก็ก้มหัวทำความเคารพราชาสุนัขอย่างนอบน้อม

"ไม่เสียแรงที่เป็นเกิดมาในตระกูล อามะโทบิระ" สิ้นเสียงราชาสุนัขก็มีม้วนคาถาปรากฎต่อหน้าโทโมอากิ "ม้วนคาถาทั้ง2นี้ เจ้าจง ประทับตราเลือดซะ ลูชายทั้ง2ของข้าจะได้มาช่วยเจ้าได้ยามมีภัยหรือยามเจ้าต้องการเรียกใช้ จะได้ไม่ต้องให้ยายเจ้าเรียกอัญเชิญผ่านข้า "

"คิบะสุเกะ ทซึเมะมารุ โอะฮานะ จงเชื่อฟังโทโมอากินะ" เอนเคนโอสั่งลูกๆนินเคนทั้ง3ตัว ก่อนที่ราชาสุนัขจะหายตัวกลับไปยังที่อยู่แล้วทิ้งให้ๆลูกๆทั้ง3ตัวไปช่วยภาระกิจตามหาดังกล่าว

"เป็นโชคดีของทีมพวกเจ้านะ ที่ท่านเอ็นเคนโอให้ลูกๆมาช่วยถึง3ตัว" ท่านชิซุยกล่าวอย่าชื้นใจขึ้นมาก

"แบบนี้เจ้าจะว่ายังไงละซาคุ ข้าได้หากำลังเสริมมาให้ทีมเจ้าแล้วนะ" ท่านฟูโกะกล่าวต่อ

"เออ... คือ... ผมคิดว่าต่อให้มีนินเคนดีแค่ไหนถ้าเกิดการปะทะกันเข้าจริงๆ นินเคนก็คงช่วยได้ไม่มากเท่ากับถ้ามีคนในทีมเพิ่ม" ซาคุ ยังพูดอย่างห่วงๆลุกทีมของตน

แปะๆ เสียงปรมมือ2ทีดังขึ้นจากท่านฟูโกะ ก่อนที่จะมานินจาอีก2คนมาปรากฎยังข้างหลังของท่านฟูโกะ ด้วยท่าทางเคารพและนอบน้อม
"นี่เป็นนินจาจากหน่วยพิเศษเพื่อภาระกิจนี้โดยเฉพาะ คือนินจาจากตระกูลคะเซะนามิ ซึ่งเชี่ยวชาญด้านภูมิประเทศบริเวณดังกล่าวเป็นอย่างดี และนินจาจากตระกูลทะกะโอ(พวกสายเลือดพิเศษด้านการมองเห็นระยะไกล)" ท่านฟูโกะแนะนำนินจาทั้ง2ต่อทัมมังกร

"ได้คนมีฝีมือไปช่วยในภาระกิจเจ้าคงหายห่วงแล้วสินะซาคุ" ท่านชิซุยมองหน้าซาคุพร้อมถามคำถามออกไป

"ครับ ผมว่าผมคงลดความเป็นห่วงลงไปได้เยอะ เพราะนินจาทั้ง2คนที่มาช่วยภาระกิจครั้งนี้ ท่านฟูโกะพามาเอง ฝีมือต้องอยู่ในระดับเยี่ยมแน่นอนครับ" ซาคุกล่าวตอบผู้เฒ่าด้วยน้ำเสียงดีใจ

"ได้ยินแบบนี้ก็ดี เจ้าก็ไปร่วมงานแต่งตั้งเงาสวรรค์รุ่นที่3กับข้าได้ แบบหายห่วงแล้วสินะ" ท่านชิซุยยังคงถามย้ำไปอีกครั้ง นินจาหนุ่มผู้เป็นอาจารย์ประจำกลุ่มก็ได้แต่พยักหน้าแล้วยิ้มให้เหล่าลูกทีม พร้อมบอกพวกเด็กๆต่อว่า

"พยายามทำภาระกิจให้ดีที่สุดนะ แล้วครูจะคอยดูผลงานของพวกเธอ" เมื่อเขาพูดจบ ก็ได้เวลาที่จะต้องออกเดินทางเช่นกัน ท่านชุซุยและซาคุจึงหายตัวจากไปเพื่อเตรียมการเดินทางไปยังแคว้นท้องฟ้า ก่อนที่ท่านฟูโกะจะไปยังห้องประชุมก็ได้บอกให้เด็กๆระวังตัวในภาระกิจครั้งนี้ด้วยเช่นกัน และก็หายวับไปทันทีด้วยการเคลื่อนที่แบบนินจา



"ยินดีต้อนรับนะเรา อามะโทบิระ โทโมอากิ เป็นหัวหน้าทีมมังกร ต่อจากนี้ไปก็ขอความกรุณาด้วยครับ" โทโมอากิเริ่มบทสนทนาต่อเพื่อนใหม่ทั้ง2คน ตามติดมาด้วยชุน

"ผมชุนครับ จากตระกูลเดียวกับท่านโทโมอากิ ข้างๆท่านโทโมอากิที่เป็นเด็กผู้ชายคุโระคะเซะ เทรุ ผู้หญิงคนที่ทำผมจุก2ข้างคือ ฟูมะ เทนอิทซึ ส่วนคนสุดท้ายที่รวบผมมัดไปข้างหลังนั้นชื่อ ฮิกาชิยามะ ฮารุ นี่คือทั้งหมดในสมาชิกทีมมังกรครับ" ชุนกล่าวแจกแจงเพื่อนๆในทีมพร้อมแนะนำตัวเองตามหลังโทโมอากิ

"อย่างที่ผมได้ยินมาเลยที่เค้าบอกว่าตระกูลอามะโทบิระ ถึงจะเป็นตระกูลที่ใหญ่ แต่ไม่มีใครถือตัวเลยจริงๆ" เด็กหนุ่มคนตัวสูงเริ่มกล่าวก่อน แล้วพูดแนะนำตัวต่อว่า "ผมคะเซะนามิ ไคโตะ เป็นตระกูลที่ใช้คาถาน้ำเก่งที่สุดในแคว้นลม และยังเชี่ยวชาญพื้นที่ระหว่างแคว้นภูผากับแคว้นทะเลครับ ขอฝากตัวด้วย" เพื่อนใหม่ตัวโย่งของสมาชิกทีมมังกรกล่าวแนะนำตัวเอง

"นั่นสิครับเป็นกันเองมากๆ ทีแรกจะได้มาทำงานกับตระกูลใหญ่ๆก็กลัววางตัวไม่ถูกเหมือนกัน" เด็กชายผมสีทองผู้มีตาดุจตาเหยี่ยวพูดขึ้น

"แหม พูดยังกับตระกูลใหญ่นี่ต้องถือตัวทุกคนอย่างนั้นแหละ" เท็นอิทซึพูดขึ้นในลักษณะแซว เด็กชายตัวเหยี่ยวก็ทำท่าอายๆทำท่าเกาหัว ก่อนที่เทนอิทซึจะเริ่มอีกคำถาม
"แล้วนายละชื่ออะไรหรอ?" เมื่อได้ยินคำถามเด็กหนุ่มก็อายหน้าแดงเลยพร้อมก้มหน้า

"ขอโทษที่ลืมแนะนำตัวครับ ผมทะกะโอ ริคิยะ ผมมีความสามารถเรื่องการมองเห็นในระยะไกลครับ ซึ่งจะทำให้ทีมเราไม่ต้องเสี่ยงในที่ๆมีศัตรูโดยไม่จำเป็นครับ" เด็กชายตาเหยี่ยวแนะนำตัวเอง

และทั้งหมดก็เริ่มออกเดินทางเพื่อเริ่มภาระกิจที่ได้รับมอบหมายมา